Πάνω στον ήχο της φωνής σου τη ζωή μου στοίχειωσα. Αν σταματήσεις το τραγούδι θα τελειώσει ο κόσμος…
Προσεγγίζοντας το ποιητικό έργο του Αργύρη Χιόνη, έμεινα εκστατικός μπροστά στον λυρισμό, τον ερωτισμό, την υπαρξιακή αναζήτηση, την αγάπη για τη φύση, τον σαρκασμό, την παραδοξότητα, την εσωτερικότητα την στέρεη στάση απέναντι στον θάνατο, την πάλη ανάμεσα στην αισιοδοξία και την απαισιοδοξία.
Τα πολυποίκιλα χρώματα που αναδύονται από τα ποιήματά του μου δημιούργησαν την αθεράπευτη επιθυμία να αποπειραθώ να αποδώσω μουσικά το δικό του κόσμο, επιλέγοντας σχεδόν για κάθε ποίημά του την ιδιαίτερη εκείνη μουσική γλώσσα που έρχεται αβίαστα να ενεργοποιήσει τη δική μου φαντασία, διερευνώντας ήχους «αμεταχείριστους» δίνοντας τη μοναδικότητα της στιγμής, όπως αυτή αναδύεται μέσα από κάθε ποίημά του. Θέλησα να διερευνήσω αρχικά σύντομες ποιητικές δημιουργίες που δίνουν τον κατάλληλο χώρο στη μουσική να αναπτύξει και να διευρύνει με τα δικά της μέσα τον ποιητικό λόγο. Έτσι επέλεξα αρχικά δύο κύκλους ποιημάτων τα «12 Κογχύλια», δώδεκα ποιητικές εικόνες και τις «Απόπειρες φωτός», άλλο έναν κύκλο 10 ποιημάτων.
Σας προτείνω να διαβάσετε ολόκληρο το αφιέρωμα στον Αργύρη Χιόνη που γίνεται στο ηλεκτρονικό περιοδικό Χάρτης 43 {ΙΟΥΛΙΟΣ 2022}
Επιμέλεια: Κατερίνα Κωστίου καθηγήτρια Πανεπιστήμιου Πατρών